14 آذر 1386
۱. با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند.
۲. با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحم را تباه می کند.
۳. از حسود دوری کنم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم باز هم از من بیزار خواهد بود.
۴. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق ندارم ترجیح دهم.
* جملات بالا آفلاین یه دوست بود که برای من هم تذکر و هشدار دوباره ای شد!
مسئله اینه که بفهمی کی حسوده...کی احمق.....کی وقیح.......سخت این قسمته....خیلی نسبتها رو که به ادما میدم....بعدا می فهمم اشتباه کردن و دلیل رفتار طرف چی بوده......
نه خدایش قشنگ بود
اردن چه خبر
جالبه ها ! مستی رو میگم ! قشنگ می تونم تصور کنم چه حالی داشتی ! گرچند خودم تجربه اش نکردم !
سلام
وای که چقدر من اینا را هر روز تکرار می کنم و بازم اشتباه می کنم...نمی دونم اما خیلی سعی کردم که اینطوری نشه و همیشه تکرار نکنم اما گاهی از دست أدم در می ره...
دیوار!
از همه مهم تر به نظر من دومیه!
شماره یک همین الان به کارم اومد
سلام .... تعجب کردی منم ؟ (نیشخند) خوبی؟
واقعا چه دنیای زجر آوری واسه ی کسی که با اینا برخورد داره یه چند دفعه شاید هم بیشتر تجربشو داشتم
سلام
با مورد چهارم خیلی حال کردم، واقعاً باید تنها موندن رو به موندن در جمعی که بهش تعلق نداریم ترجیح بدیم، واقعاً بعضی اوقات تنهایی خیلی عالیه.
در ضمن جمله ای که زیر عکستون نوشتین خیلی زیباست،
به وبلاگ ما هم یه سری بزنید ممنون میشم.
با تشکر جان کوچولو.